fikirləşmək

fikirləşmək
think; ponder, consider (götürqoy etmək)

Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • fikirləşmə — «Fikirləşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fikirləşmək — f. 1. Bir şey və ya iş haqqında düşünmək, götür qoy etmək, ölçübbiçmək. Bir qədər fikirləş, sonra cavab ver. Bu barədə yaxşı fikirləşmək lazımdır. – Əhməd tacirbaşı bir az fikirləşdi, o, necə deyərlər, ölçdü biçdi, götürdü qoydu, axırda razı olub …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müğmidül’əfkar — ə. «fikirlərin qayçısı» fikirləri ayıran …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bədahətən — ə. fikirləşmədən, birdən birə, hazırlaşmadan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fikrən — ə. fikirlə, fikirdə tutularaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • iqtirah — ə. fikirləşmədən və bədahətən şeir və s. söyləmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zənnü inkar — ə. fikirləşib inkar etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşünmək — f. 1. Bir şeyin haqqında fikirləşmək; fikir etmək. Gələcəyini düşünmək. Sabahı düşünmək. – Ömrün varlığını izləyən şair; Bu günə dair; Nə isə düşünürdü haman salonda. S. V.. // Fikirləşib aramaq, fikirləşib tapmağa çalışmaq. Bir çarə düşünmək.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”